Çini sanatı hakkında biraz ön bilgi verecek olursak; kökeni M.Ö. 3000 yıllarının ilk yarısına kadar dayanan bir tarihe sahiptir. İslam mimarisinde ise M.S 9. yüzyılda kullanılmaya başlanmıştır. Bu sanatın yaygınlaşmasıyla birlikte günümüzde hayatımızın birçok alanında bu sanat ile yapılmış eserlerle karşı karşıyayız.Anadoluda mavi çininin ilk izlerine Gök medresede raslıyoruz.
1943 doğumlu memur bir babanın cocuğu olan Tülay hanım ilkokulu ve ortaokulu Niksar'da okuduktan sonra öğretmen okuluna gider ve oradan mezun olur. Çocukluk aşkıyla evlenir ve üç çocuğunu büyütür.
Tülay hanım çok çalışkan boş durmayı sevmeyen üretime ve yeniliğe daima açık bildiklerini ihtiyacı olanla paylaşmayı seven birisi. Zamanını çeşitli kurslarla değerlendirir ahşap boyama kurslarına gider. Orada öğrendiklerini kurs açarak bilmeyenlere öğretir. Yaptığı işlerden Amerika'daki oğluna birkaç örnek gönderir çok beğenilince üretime başlar.15 sene bu işi yapar. Niksar'a yerleştiğinde yine boş durmadı Ebru Sanatını öğrendi ve 50 yaşında usta öğretici belgesini aldı. Bunun yanı sıra gönüllü işlerde görev almayıda ihmal etmedi Nikbed(niksar bedensel engelliler vakfında ) öğretmenlik ve aynı zamanda başkanlığınıda yaptı. Bunlar bana yetmedi hayallerim vardı ve bu hayallerimden kaymakam beye bahsettim. Gönüllüler tarafından gerekli malzemeler ve destek sağlandıktan sonra bedensel engelliler yararına çini üretimi yapıp gelir sağlamaya başladık. Daha sonra ben bu görevimden ayrıldım ve kendi atölyemi kurdum. Bunun için gerekli belgeleri ve ustalığımı 68 yaşında Kütahya'dan aldım. Ve Niksar'da atölyemi açtım.çinide kullanılan malzemeler nelerdir ondan bahsetmek istiyorum. Kuvars, cam tozu ve kil karışımı fırınlanıp öğütüldükten sonra hamur haline getiriliyor. Kalıplarla şekil verildikten sonra astarlama yapılıp kurutuluyor ve 905 derecede tekrar fırınlanıyor. Bir gün süreyle bu ısıda kalan plakalar fırın kapatıldıktan sonra fırının kapağı açılmadan kendi halinde soğumaya bırakılıyor. Böylece hayatımızda önemli bir yere sahip olan çiniler elde edilmiş oluyor. Boyalarla ve kıl fırçalarla tabaklara çizdiğimiz desenleri renklendiriyoruz.
Niksar'a çini işini ilk getiren benim. Fark yaratmak için bunu seçtim. Bir iki fırın bozduk ama işi öğrendik. Şimdi 5 yıldır kendi ürünlerimizi farklı bir şekilde üretiyoruz. Bilmediğimiz için çalışmalarımızda biz kendi kendimize farklı usullerde üretim yapmışız. Bizim bu üretimimizide müşteri çok beğendi bizim çinilerimiz Kütahyan'ınkinden farklı şimdi bilmediğimizden dolayı yarattığımız bu farkımız bizim markamız oldu. Tokat'tada bir şube açtık ev hanımlarına gelir kapısı olduk. Kursiyerlerimizle ve çalışanlarımızla beraber oğlumun sayesinde Amerika'ya ve üç kıtaya üretim yapıp para kazanıyoruz.Tek hayalim Niksar'a Çiniciliğin okulunu kurmak istiyorum.
Tülay hanım edindiği bu iş tecrübesini şöyle açıklıyor ,çini fırına girmeden hatasını belli
etmiyor, sırrını açığa çıkarmıyor, ne zaman fırına ürün girdi ve çıktı sırrı o zaman açığa çıkıyor. Sıfır
dereceden 905 dereceye yükselen ateşte herşey açığa çıkıyor.
-Bu kursları vermemin sebebi her evde beni hatırlatan bir obje olsun istedim. Anılmak,hatırlanmak,unutulmamak için çalışıyorum.
Tülay Atilla hanımefendiyi hayata bağlayan dinamik olmasını sağlayan hiç bitmeyen merakı ve hayalleri. Niksar'da çini öğretmenliği yapan ve 75 yaşında geleceğe dair planları hayalleri olan yaptığı işin okulunu kurup daha çok kişiye ulaşmayı amaç edinen ve yaşanmışlıkların hakkını veren bu güzide insanın anlattıklarından yola çıkarak kendimizdeki yaşam enerjimizi açığa çıkması için bir öncü niteliğindeki hikayesinden yaşın öneminin olmadığını sadece işimize odaklanmamız gerektiğinin altını çizer, geriden gelenlere örnek olması dileğiyle..." Dünya üzerinde insanlar bir direktir. Bu direkler üstünde sevgiye ait bir not vardır " bu notu okuya bildiysek ne mutlu bize.Teşekkürler Tülay Atilla Hanımefendi bizimle hikayenizi paylaştığınız için.
Çırak yetişiyor.
Atölyesinde usta öğreticilik yapıyor
Çiniciliğin okulunu kurmak istiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder