USTALAR

Deli gönül çoştu düştüm yollara,
Kulak verdim gönülden gelen seslere,
Hayran kaldım sohpetinde ustaellere
Damlaydım denize karıştım deminde.
Deryadan deryaya su gibi götürdüler beni.

Nice ustalarla sanattan sanata kondum .
Bilmediğim onca şeyi ustalarıma sordum
Demir oldum hörüklendim ocağında
Çamurdan testi oldum piştim fırınında
Diyardan diyara kuş gibi uçurdular  beni

Kestiler dalımdan kuruttular odunumu
Bıcağınan oylum oylum oydular bedenimi
Yeniden şekil verip kapılara koydular desenimi
Bazen yemeninin baskısında baş ettiler beni
Yıllardır Halden hale kalıp ile soktular beni

Bazen rüzgar oldum estim meltemlerinen
Bazen bulut oldum yağdım yağmurlarınan
Vucut buldum şehri ustamın ellerinde
İlim oldum, irfan oldum, edep oldum.
Vucuttan vucuda zerk eyleyip saldılar beni


Coşma deli gönül coşma ey köylüm!
Coşupta kazandan taşma ben söylüm
Enginlerde eğlen durulda yolun şaşma
Sanat ölmez, sanatçı ölmez, diridir, diriltir.
Tezgahtan tezgaha ip olup sardılar beni

Bakırın kızılında binlerce vuruşla  sitil
Çoşa geldim düğün dernekte zil, zurna,mitil.
Erikbelende kaval, süpürge, sandık
Değişlerde saz oldum, söz oldum, özü arayana
Bir ustanın elinde ney oldum. Ne oldum?
Postumu yerden yere vurup çaldılar beni.

Dünya köylüsü
Ayla Bağ