insan kendisiyle barışık olunca hiç bir dert sıkıntı onu hayattan koparamıyor. Perihan ablada böyle bir insan mahallenin çocuklarının cici annesi herkese güler yüzüyle yardımcı olmaya çalışan kendisini seven bir insan.
1960 niksarın yazıbaşı köyünde dünyaya geldi.Lise birinci sınıftan abisinin ve ailesinin zoruyla kızlar okumaz denilip okuldan alınıyor.Mahallenin bakkal amcasının yardımıyla belediyenin açtığı sınava giriyor ,annesinden babasından gizli olarak.Ve birincilikle kazanıyor ,bu seferde kız kısmı çalışır mı ?deyip çalışmasına engel oluyor ailesi.İçindeki okuma aşkına küsüp görücü usulüyle eşiyle evlenir .Üç çocuk annesi olan Perihan ablanın kızı evli ,küçük oğlu askerde yarın geliyormuş.Bekar olan büyük oğlunu içinde kalan okuma aşkıyla büyük zorluklar içinde okutmuş .Gazi Üniversitesi Makine Mühendisliğini bitirmiş .Gönlü güzel ahlaklı bir gelin adayı diliyor oğluna .Zaman zaman eşinin ve kayın validesinin zulmune uğrayan ama hayattan hiç kopmayan içindeki merhamet duygusunu kaybetmeyen Perihan abla Karamsarlığa düşmez çünkü yılmaz bir yapıya sahip olan ve her seferinde polyannacılık oynamayı seven çektiği sıkıntılardan kimseye şikayet etmeyen sadece ve sadece yaradana sığınan ve bunun mükafatını karşılığını fazlasıyla yaradandan alan Perihan abla çok mutlu.Eşinden gördüğü zulume bir örnek veren perihan ablanın yerinde siz olsaydınız ne yapardınız.?
"Birgün elişi dantel masa yapıyorum parasıyla dışarıya ,vaktinde yetiştirmek için gece gündüz örüyorum .oniki kişilik masanın bitmesine az kaldı.eşim benden çay istedi bende çay servisini elimde olmayan sebeple biraz geçiktirdim .Sinirlendi ve elimdeki dantel masa örtüsünü yanan sobanın içine attı. Aynı masayı yeniden ördüm emeğime mi yanayım ,ettiğim masrafa mı bilemedim. Kadir kıymet bilmeze düşersen nereye gidersen git talih seninle beraber gelirmiş derler. kaderimmiş dedim üzülmedim ki ....
Yine bir gün ramazan iftara akşama misafirim var. Ççocukların karnını doyurdum onları erkenden yatırayım dedim.İftarda elime ayağıma dolanmasınlar istedim.Ben çocukları uyutmaya çalışırken eşim mutfaktaki bulaşıkları görmüş ,birden kıyamet koptu bütün tabakları ve bardakları kırdı .ortalığı dağıttı .Hemen kırılanları topladım .Ortalığı temizledim.Komşudan tabak bardak aldım deldim.Masayı hazırladım hiç bir şey olmamış gibi ,içim kan ağladı ama dışım polyanna kimse anlamadı .Eşimin içki içtiğini kimseye söylemedim kimse bilmez benim çektiğimi ben sadece yaradana sığındım."dedi.
"Kılavuzum gönül bana gel gidelim dosta gönül "dedim ,yılmadan yola devam.Hayat devam ediyor.Eşim emekli olduğunda oğlumun hastalığı ortaya çıktı.Gözünde tümör kötü huylu kanser olduğunu öğrendim dünyam yıkıldı,onun tedavisi için Ankara İstanbul gitmediğimiz doktor kalmadı.Çok şükür şimdilik tümörün ilerlemesini durdurduk.Herkes bırak bu kadar uğraşma en fazla gözünü kaybeder. İlk gözü kör olan senin oğlun değil ya dediler.Ben anneyim Ayla hanımcım oğlumun gözünün kör olmasına dayanamam hiç umudumu kesmedim çareler aradım. Çok şükür bu günkü halimize. Bu hastalık bizi maddi manevi çok yıprattı. Birgün komşum Ayşe Cirit arkadaşım "böyle oturmakla olmaz ,gel katmer yapalım ben sana destek olurum ailene katkı sağlarsın dedi ."Böylece ben bu işe başladım.Şimdi her şey yapıyorum ,katmer,dolma ,baklava ,çiflik kurdum köy tavuğu, köy yumurtası,mevsimine göre reçel,makarna mantı yapıyorum .Yirmi kişinin yapacağı işi tek başıma yapıyorum.çok mutluyum rızkı veren mevlam yeter ki sen ona sığın.Bugüne kadar yaptıklarımı hep beğendiler ..Hatta o kadar ün yaptı ki meclise kadar ünüm gitti .Oraya bile baklava ve köy ürünleri ,erişte ,yaprak gönderiyorum.İstanbul'da boğazda bir restoranta organik ürün olarak köy makarnası ve yaprak gönderiyorum "diyor perihan abla bunları anlatırken çok mutlu gözlerinin içi gülüyor. "Tek amacım mutlu etmek ve mutlu olmak için çocuklarım için yaşadım "diyor.Yaptığım işin karşılığını alıyorum çok şükür,çalışma azmimi hiç kaybetmedim,hayatta keşke dediğim tek şey okutsalardı tek isteğim Metematik öğretmeni olmaktı.Bilerek kimseyi üzmedim.güzel dost yüze söyler.Eşimin varlığı yokmuş gibi,şimdi çocuk gibi hiçbir şeye karışmıyor,Artık iktidar benim elimde her şeye ben yön veriyorum."Özünden vaz geçmeden sabrıyla bu savaşı kazanan Perihan abla şimdi daha mutlu.
Perihan ablanın bu kemale ermesinde ki kılavuzu kötülüklerden aldığı ders ve sığındığı yer gönlündeki Allah korkusu olmuş.Kanser olan kayın validesine bakarken hastanede tanımayanlar" teyze kızın mı ?ne güzel merhametli seni incitmeden bakıyor "diyorlarmış.ondan aldığı duaya bağlıyor bugünkü mutluluğunu.Tek isteği var ilerde çok param olursa "huzur evi açarım yaşlılara iyi davranırım "diyor.Mutluluk samimi bir yürekte oluşan iç huzura bağlıdır.Dünyayı daha iyiye doğru götürmek bireylerin kendi iç huzurunu yakalamasıyla olur.Hayattan kopmadığı için ,çalışma azmiyle ve merhametiyle bize kılavuzluk ettiği için teşekkürler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder