YILDIZDAĞI DUMANIN

Gelmiş iken bir habercik sorayım.                  
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın
Gerçek erenlere yüzler süreyim
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın

#Dumanlı dumanlı oy bizim eller
Oturup ağlasam deli derler...
Senden haber verir esen yeller
Ondan gitmez Yıldızdağı dumanın.
         
#Gelmiş iken soruna cevap vereyim
Yıldız gibi parlayıp, şimşek çakayım
Gerçeklerden haber vereyim
Ondan gitmez Yıldızdağı dumanın.

Alçağında al kırmızı taşın var
Yükseğinde turnaların sesi var
Ben de bilmem ne talihsiz başın var
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın

#Şehitlerin kabirleri anaların yüreğidir.
Ezelde bu yazı anlına kader gereğidir.
Yüreği yanık ananın başı gibisin
Ondan gitmez Yıldızdağı dumanın.

Benim Şah'ım al kırmızı bürünür
Dost yüzün görmeyen düşman bilinir
Yücesinden Şah'ın ili görünür
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın

#Yücelerden haber verir ufkun
Allah'a gider dostdoğru mustakim yolun.
Sana geldi köylü bu garip kulun
Ondan gitmez Yıldızdağı dumanın.

El ettiler turnalar bazlara
Dağlar yeşillendi döndü yazlara
Çiğdemler taşınsın söylen kızlara
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın

#Sultanım Geldeyi Selam saldı  bizlere,
Bende bildim bu dağların şahısın,
Çiğdemler muştular verir kızlara
Ondan gitmez Yıldızdağı dumanın.

Şah'in bahçesinde gonca gül biter
Anda garip garip bülbüller öter
Bunda ayrılık var ölümden beter
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın

#Şahın bağında yetişen bir gül idim
Dalında öten bülbül idim
Sevdam hasretinden bağrımı deler.
Ondan gitmez Yıldızdağı dumanın.

Ben de bildim şu dağların şahısın
Gerçek erenlerin nazargâhısın
Abdal Pir Sultan'ın seyrangâhısın
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın
Pir Sultan Abdal

#Nazargahının seyrinde konuğum yolcuyum.
Kırkkızların anası garip köylüyüm
Ocağın yansın dumanın tütsün her daim.
Bahtiyar olsun huzuruna varanın
Ondan gitmez Yıldızdağı dumanın.

Dünya Köylüsü
Ayla Bağ