1 Mart 2016 Salı

ARKADAŞ DOST ve AKRABA

            insanlar kendi denktaşlarıyla kendilerini kıyaslar ve kendilerine yön verirler.ilk çocukluk arkadaşlarımı alklıma getirdiğimde hatırladığım şey köyün ortasında kocaman çimenlik bir alan etrafı dereyle çevrili kenarından yol geçen ,iki katlı damlı evlerin üstünde oyun oynadığımız bir çerkez köyü.arkadaşlarım çerkez olunca bende onlar gibi çerkezce konuşup çerkezce derdimi anlatıyormuşum.Annem bir gün babama endişeyle sormuş bu kız türkçeyi unuttu benimlede çerkezce konuşuyor demiş. Babamda korkma hanım çocuklar girdiği ortama en çabuk uyum sağlayan varlıklardır ,ne güzel bak diğer çocuklar dışlamadan kızımızı kabul etmişler demiş annem ondan sonra rahatlamış.
          Büyüdük büyüdük ve evlendik aşrı aşrı memleketlere gelin gittik.Anadan babadan ayrı yol arkadaşınla beraber bilmediğin yerler .oradada yurdun çeşitli yerlerinden gelen çeşit çeşit insanlarla tanıştık kimisi eğlence arkadaşımız oldu kimisi can yoldaşımız kimisi günü birlik ,kimisi kadim dostumuz oldu .kimisini unuttuk her birinden öğrendiğimiz şeyler farklıydı.her birinden farklı enerji aldığımız için o gün hangi enerjiye ihtiyacımız varsa onu ziyaret ettik ve onu telefonda arayıp sesini duymak ve rahatlamak istedik.kendimizi böylece eksik yanlarımızı tamamlaya tamamlaya yaralarımızı sardık.birer doping ilacı gibi veya güçlü olmak adına vitamin gibi  arkadaşlarımızı ihtiyacımız olduğu anda yanı başımızda buluverdik bazen kendiliğinden kendileri geldiler yanımıza bazen biz çağırdık onlar geldiler bazende ne arayan oldu nede çağırdığında gelen .
Ama hepsinin bizim üzerimizde bir etkisi oldu.karşımıza çıkan her kişinin bizim üzerimizde mutlaka ve mutlaka öğretici bir yanı vardır.hepimiz birbirimizden bir şeyler öğrendik .çok gülenden gülmeyi ,çok gezenden gezmeyi ,hayat öylede geçiyor böylede aşırılıklarımızdan vaz geçmeyi tutucu olmamayı,kafaya her taktığımız takıntıların zararının kendimize olduğunu taksanda takmasanda sürecin akıp gittiğini, önemli olan bu süreci sağlıklı ve dersimizi alarak tekrarına fırsat vermeden yola devam edebilmeyi bilge arkadaşlarımızdan öğrendik.
            Dost seni senden önce düşünen iyi günde kötü günde senin yanında olan ihtiyaç anında ihtiyacına ihtiyacın olduğu kadar derman olan seni yaradanla buluşturandır,arkadaş ise senden çıkarları ölçüsünde faydalanan al gülüm ver gülüm ve akraba vaz geçemediğin bağımlı olduğun iliğini kemiğini sömüren sınır koyduğunda da sana ilk tavır koyan ve seni yok sayandır kronikleşen vakadır,her ne şekilde olursa olsun o anki ihtiyacına göre sana derman olan ve yanında bulunan herkes ne sıfatla olursa olsun sana yüksek enerji veriyorsa kaldığın yerden yıkılmadan fark ederek yola devam diyarsan bu durumlar bazen bize doping gibi geliyor ve seni iyileştiriyorsa derecesine göre ya vitamindir yada ağrı kasici yada her daim seninle beraber yanında olan ilaçların gibidirler.ya bunlara bağımlı yaşayacaksın yada kendindeki enerjiyi fark edip bütün bu bağımlılıklarından kurtulup iyilikte ve güzellikte tüm dost ve arkadaşlarını akrabalarını sana yar edenle yani yaradanla buluşup yola devam edeceksin.selam olsun tüm kendini bilip kendi kendini keşf edenlere kendisini üzmeden kendisine değer veren kendisiyle yarışanlara...
         Bütün bu hayat içinde yaşadığımız yerler karşılaştığımız suretler bizi siretle buluşturuyorsa ve değerlerde öncelik kıldırıyorsa biz doğru yol üzerindeyiz demektir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder