DEPREM

 Maraş’tan bir haber geldi…

Bir gece ansızın bir ses, bir çığlık…..

7.7 ile sallandık

Çatır çatır kırıldık, 

Patır patır döküldük…

Gece karası ölüm çöktü on İle.

Toprak doymadı insana, 

İnsan doymadı toprağa…

Seslendi…Habibi Neccar…

Duymadı insanlar kaldı nacar…

Sevdiğin ne varsa enkaz altında,

Üstünde kalanlar bin bir parça…

Paramparça…

Çaresiz…

Köklerimizden söküldük…

Beklemediğin bir anda sevdiklerinden ansızın sonzsuza dek ayrılmak…

Ne demek bilir misiniz? 

Malatya’yı baştan başa tabut bürüdü,

Kazma kürekle eşin, eşin 

Bulunmaz eşin…niceleri bir bir hakka yürüdü…

Yarım kalan sözler, yarım kalan hayaller, yarım kalan sevdalar, anılar…

Yarım kalan hayatlar…

Eli elinde soğuyan babanın evlat acısını tarif edebilir misiniz? 

Tarifsiz hisler, tarifsiz ayrılıklar, tarifsiz hüzünler…tarifsiz ölümler yaşadık…

Özlem sardı şimdiden…heryeri 

Üşüyorsun, donuyorsun, yanıyorsun…

Gözler kan çanağı, 

Çaresiz, çaresizlik içinde, 

Savrulduk, tuz buz olduk, taş olduk.

Adana’ya gidek mi?

Yağmur yağsa kış olur

Güneş doğsa yaz olur

He le gardaş kalk gidek

Kırk yama yapsam  tutar mı bu çadır,

Gelde şimdi bu enkazı kaldır…

Diyarbakır şad akar…

Urfa Mardin’e bakar…

Mucize kurtuluşlar kandil yakar…

Yeniden kalkmak 

Yeniden hayaletmek 

Yeniden inşa etmek 

Yeniden yaşamak için 

Yeniden doğmak gerek…

Hoşgeldin kardeşim hoşgeldin Gönül hanemize…

“Söylerem, ozan kimin

Kalp kaynar, kazan kimin

Elin elimde olsa

Gezerem kızan kimin” ver elini can kardeşim

Darun Nars şehrimle birlikte 

7 bölge Anadolu’m 

7 kıta dünyam 

Yüzünü hakka dönenlerle, 

Birriz 

Beraberiz 

Tek yürek atmaya, yaralarınızı sarmaya talibiz…

“Aziz misafir gelmiş 

Şeker şerbet ez hanım”

Dünya Köylüsü 

Ayla Bağ