SUSKUNLUĞUM

Körpecik bedenimin şahitliğinde,
Gece yarısı uyandım yatağımda uykudan,
Karanlık odada bir ses,
Çocuk aklımla
Anlam veremedim konuşmalara,
BABA dedim.
Sen sus uyu dedi.
O gün bu gündür uyuyorum.
Arada gözlerimi açıyorum,
Uyanmak istiyorum dünyaya,
Suçlu ben oluyorum.
Dayanamıyorum tekrar uyuyorum.
Uykudayım gerçeklere yaşanmışlıklara ,
Ne zaman uyanırım bilmiyorum.
Karanlık gecenin sabahına...
Ondandır sessizliğim suskunluğum
İnkar etmese güneş doğacak belki yüreğime...


                 Dünya köylüsü
                  4 Aralık 2017