“Beni görmek demek mutlaka yüzümü görmek demek değildir.
Benim fikirlerimi benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu kafidir.” demişsin…
Seni İlk kez
Bir çocuğun uykusundan uyandığında yüzündeki o sonsuz NEŞE de gördüm,
Sonra
Nasırlı elleriyle başımı okşayarak ninni söyleyen O çınarın gölgesindeki GÜVEN de hissettim seni ,
Tarlaya tohumu eken çiftçi amcanın alnındaki terin toprağa can suyu olan DAMLASINDA gördüm seni,
100 yıllık Türkiye Cumhuriyeti Tarihimizde
Uluslar arası spor müsabakalarında kazandığımız başarılarda,
Binlerce milyonlarca gencin hep birlikte istiklal marşı okunurken tek yürek olan o kalpte küt küt atan heyecanlı DURUŞUNDA gördüm seni.
Üniversitelerde kürsülerde ilimin bilimin ışığında yol alan insanlığa fayda sağlayan çalışkan adamların AZMİNDE gördüm seni.
En güzel çağında düşmana göz açtırmayan kahraman yiğitlerin muhtaç olduğu kudretin deli deli akan ASİL KANINDA gördüm seni.
Anadolu’nun her yerinde gezdiğim şehirlerde köylerde, bizi karşılayan muhtar amcanın hoşgeldiniz derken şapka çıkartıp selâmlamasında ki SAYGIDA gördüm seni.
Ey Kahraman Türk kadını!
Sen yerlerde sürünmeye değil omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın “derken kadınını omuzlar üzerinde taşıyan adamların GÖNLÜNDE gördüm seni.
100 bin yıllık tarihin içinde güneşin balçıkla sıvanmayacağı gerçeğine inanan karanlığı delip geçen Tarik yıldızının güneş gibi parlayan ışığıyla Anadolu çocuğunun YÜZÜNDE gördüm seni.
ATATÜRK ölmedi
Yüreğimde yaşıyor
Uygarlığın öncülüğünde
Bayrağı O taşıyor…
GÖRDÜM ONU.
Dünya Köylüsü
Ayla Bağ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder