ÜVEY ANNE

           Annelik her kadına verilen bir makam üvey annelik bir kadına verilen ikinci ve özel bir makam kıymetini bilene.Üvey annesi olan bir çocuğun akraba açısından zenginlik çifter çifter teyzeler, dayılar, anneanneler, dedeler...Bakış açımızı değiştirdiğimizde annesiz kalan bir çocuğa anne olmak, ona bu dünyada yalnız olmadığını korkma ben varım düşüncesiyle bakarsak karşımızdakine  hepimizin birbirimiz için bir nimet olduğunu görürüz. Sabırla ve sevgiyle yürürsek bu yolda başarıya ulaşır ve değer görürüz bu makamın hakkını veririz.
             1953 te  Pazar'ın  Menteşe köyü'nde doğdum. Annem ev hanımı babam çifçi.7 kardeşiz ,en büyükleri benim.ilk okulu köyümde okudum. Yirmi yaşında  görücü usulüyle evlendim.7 yıl evli kaldım eşim vefaat etti. Babamın evine geri döndüm.7 yıl sonra üç çocuklu bir beyle yeniden evlendim. En küçük çocuğum geldiğimde bir yaşındaydı. Benimde bir çocuğum oldu ve beraber ikiz gibi büyüttüm. Kendi evladımdan hiç ayrı görmedim. Birisi bir tarafımda birisi bir tarafımda yattık yatakta. Üç yıl evli kaldım eşim kalp krizinden aniden vefaat etti. Dört çocukla kala kaldım ortada. En büyük oğlum ben evlendiğimde üniversiteye gidiyordu. Babası öldüğünde üniversite bitmişti. Anne ne olacak bizim halimiz dedi bende oğlum benim sözümü dinlerseniz ben bu yuvayı dağıtmam başınızda otururum dedim , çok mutlu oldu. Yuvamızı dağıtmadan 29 yıldır aynı çatı altında hayata devam ediyoruz. Hiç unutmuyorum büyük oğlum üniversiteyi bitirip geldiğinde akrabalarını ziyarete gitmişti. O zaman cep telefonu yok ,gelir diye bekledim gelen giden yok, balkona içeri balkona içeri girip çıktım sabaha kadar nerde kaldı diye merak ettim sabahı zor ettim. Sabah olunca gittiği evi telefonla aradım. Oğlum neden haber vermiyorsun kaldığın yeri ben seni çok merak ettim. Sabaha kadar uyumadım,bir daha haber ver gittiğin yeri dedim. O da mahçup oldu sahimi anne beni merak mı ettin dedi. Aslında ben seni arayacaktım haber verecektim ama dediler ki  boşver üvey anne merak etmez seni dediler bende aramadım dedi. Anne olarak üzerime düşeni yaptım evlendirdim hepsini. Yemedim yedirdim içmedim içirdim, giymedim giydirdim. Onlar bana  Allah'ın emanetleri ben bilerek geldim bu yükün altına. Sabır ve sevgiyle bu yolda yürüdüm. 64 yıllık bu hayat bana acıdan başka mücadeleyi sabrı öğretti. En çok özlediğim şey eşimle beraber çocuklarımızı büyütseydikte mürüvetlerini görseydi diyorum. Keşkem yok.Her şeyin Allah'tan geldiğini  bilirsen başına gelenleri kabulleniyorsun. Eşim öldükten sonra kendi babama baba diyemedim , çocuklar üzülmesin diye.  Dedeniz geldi dedeniz gitti diye seslendim babama. En küçük kızımı koynumda büyüttüm. 8 yaşında üvey olduğunu arkadaşlarından duymuş çok üzülmüş pikolojisi bozuldu. Kabul etmek istemedi sen benim öz annemsin üvey değilsin dedi. Şimdi gençlere öneriyorum bilerek tercih ettiğiniz böyle bir evliliği sabrınız varsa kabul edin. Kabul edip bu durumu ben göyüslerim diyorsanız evlenin çünkü çok zor bir durum. Ne yaparsan yap adın üvey anne oluyor halbuki bilmiyorlar ki öz annenin de yaptığı şey aynı. Koyduğum kurallar onların eğitimi ve iyiliği için  bunu çok sonra anladılar. Birileri bana üvey anne dediklerinde çok gücüme giderdi ben onların annesiyim neden üvey anne diyorler ki derdim. Bilerek geliyorsun ve kabul edersen  her şeyin üstesinden geliyorsun. Her şey bu dünyadan ibaret değil bu dünyanın öteside var birazda oraya yatırım yapmak gerekiyor. Allahtan çocuklardan böyle bir şey duymadım.
          Bir gün sabahleyin erkenden kalkıp kahvaltıyı hazırladım , seslendim eşime haydi sofra hazır dedim. Odaya bir gittim ki oğlum eşimin boynuna sarılmış, dur hanım hiç dokunma böyle yapmazdı  bırak elleme dedi bende bir şey demeden odadan çıktım. Biraz sonra eşim kucağında çocukla mutfağa geldi. Bana hanım ben bu çocukların büyüdüğünü görmem hepsi sana emenet sen bunları büyütür  sahip çıkarsın dedi. Bende yok öğle şey birini kaybettim sende nereye gidiyorsun yok öyle gitmek dedim. Akşama kalp krizinden öldü. Doktora yetiştiremedik. Yattığı yer nurlar içinde olsun .
Benim kaderimde bu hepsi Allah'tan yoksa kimse dayanamaz bu acılara. Çocukların elinden tuttum yolda gidiyorum.  Eşimi ve beni tanıyan bir bey efendi bacım Allah benim ömrümden alsın sana versin sen bu yetimlerin başında dur dedi. Gören herkes bacım Allah senden razı olsun dediler. Yuvayı dağıtmadığım için. Oğlum okulunu bitirdi iş arıyor. Birde onun yuvasını kurarsam başka hayalim yok sağlık diliyorum. Şimdi en küçük kızımla beraber oturuyorum. Kızım eşiyle anlaşamadı
boşandı. Torunumla beraber gelip bana yerleştiler. Kızım mutlu olsun yeterki her zaman yanındayım. Çalışıyor bende torunuma  bakıyorum . Kendimi torunumun okul saatine göre ayarlıyorum ve ona göre geziyorum. Kızım boşanıp geldiğinde torunuma benim üvey anneanne olduğumu söyledi . Başkasından duymasın kafası karışmasın diye. Torunum olsun anne anneannem benim için öz anneanne bak bize evinin kapısını açtı bize sahip çıktı kendi düzenini bize göre hazırladı dedi .çok mutlu oldum. İki yıldır beraber oturuyoruz.
Şimdi  Mardiye teyzenin kızından dinleyelim  Mardiye teyzeyi.
Annem eşsiz bir anne.  Ben kızımın öz annesiyim ama annem gibi anne olamadım. Onun gibi olamadım, onu çok seviyorum. Annelik vicdanıyla , karakteriyle, merhametiyle, sevgiyle yoğrulan özel bir durum. İnsani değerler eksikse bir insanda  aynı anneden aynı babadan olmanın bir anlamı yok . Değer veren kadrimi kıymetimi bilen benim için çok önemlidir. Sevgi emek demektir. Sana kötü gününde kucak açan insan seni seviyordur. Seni seviyorum demekle insan sevilmez davranışla göstermek gerekiyor. Annemde beni çok seviyor bende onu çok seviyorum . Üç kardeşiz ama benim bir kardeşim var. İyiki benim annem olmuş . Bana zamanında söylediği öğüt verdiği şeyleri cahiliğimden dolayı ters anlıyordum.  Üvey anne benim iyiliğimi mi ister diyordum . Oysaki bugün geriye doğru baktığımda annem her şeyi benim iyiliğim için yapmış ve söylemiş. Allah ondan razı olsun sığındığım kapım. Benim için öz anne.  İyiki annem var ben çok şanslı bir kadınım.
Gül deyince aklıma babaları geldi gülleri çok seviyordu. Balkonda gül yetiştirirdi. Sevgi ilgi geldi diyor Aklıma.
             Merdiye Yılmaz hanım üzerinden okuduğumuz gerçekleri yılmayan  sabırla ve kabullenerek bilerek yürümek ve bu yolda ona göre davranmak çok önemli. Cennet anaların ayakları altındadır diyor atalarımız bende kıymetini bilirsen analığının cennet bir insanı sevgiyle büyütmek yuvayı cennete çevirmek kişinin elindedir diyorum. Bir insanı öldüren bütün insanlığı öldürmüş gibidir .Bir insanı yaşatmak bütün insanlığı yaşatmak gibidir. Teşekkürler Merdiye hanım bize örnek olduğunuz için. Kararan bir yuvaya  Güneş gibi doğduğunuz için...bu çetin hayat şartlarında yılmaz bir mücadele verdiğiniz için...